Categorie archief: Geen categorie

Don’t you eat that Yellow Snow (Frank Zappa)

Harde Woorden Geplaatst op 2007/02/03 door

VK web 3/2 10:28: Delen Siberië bedekt met oranje sneeuw

MOSKOU – Sneeuw is geen nieuws in de steden en uitgestrekte bossen van de Russische deelrepubliek Siberië – behalve als die oranje, geel of rood is. In drie gebieden in Siberië viel vrijdag gekleurde sneeuw, die bovendien stonk en olieachtig aanvoelde.

De autoriteiten in de regio Omsk waarschuwden de inwoners van de sneeuw af te blijven en ervoor te zorgen dat hun vee er niet mee in aanraking komt.

Het is nog onduidelijk wat de bron is van de vervuiling, meldde de Britse krant The Guardian zaterdag. In het gebied is veel industrie gevestigd, waaronder een kerncentrale en chemische- en metaalfabrieken.

Frank Zappa zei het al ( LP Apostrophe (‘), 1974)

Watch out where the huskies go, and dont you eat that yellow snow !
Deel dit:

Mijn mond staat naar schelden ….. (vrij naar Spinvis)

Harde Woorden Geplaatst op 2007/02/03 door

(zaterdagmiddagboodschappen)

Rolstoeltank

Fietsenrek. Duurde zoals gewoonlijk weer even voordat ik mijn fiets tussen de anderen vandaan gewrongen had. Vandaag stonden mijn medegebruikers weer behoorlijk onvriendelijk in het rek.
Geen voorrang. Die auto die van de brug kwam zag als gewoonlijk fietser niet zitten.
Miep 1. Bij de Blokker opende mijn favoriete caissière de 2e kassa. Een enigszins oversized wijf met dikke brilleglazen was me net voor en rekende twee glazen maxi waxinekandelaars af uit de aanbieding. De prijsjes moesten er door de caissière afgehaald. Daarna ook nog een briefje dat er in zat er uit. Ongetwijfeld met de waarschuwing dat kleine kinderen er niet mee mogen spelen. Ik zie haar al over een maand in de winkel terug met het verhaal dat haar kleine nichtje er met haar armpje in was gegaan en dat ze naar het ziekenhuis moesten om het glas door een chirurg kapot te laten slaan. Inmiddels waren aan de andere kassa al vier mensen geholpen. Ik had al buiten kunnen staan. Ik wist me te beheersen en heb niet gezegd dat met klanten zoals zij de Blokker niet meer in staat zou zijn dergelijke voordelige aanbiedingen te doen.
Karretje 1. Eenmaal bij de AH aangekomen werd de ingang in beslag genomen door een oversized klojo in een gemotoriseerde rolstoel-limousine. In aimabel gesprek met de beveiligingsbeambte. Ik ben wel het een en ander gewend maar iets van een dergelijke omvang had ik nog niet eerder gezien. Ik kon mij er langs wringen en nam een wagentje. Pas na drie keer steeds wat luider verzoeken bleek men genegen om het gesprek even te onderbreken om een minimaal aantal centimeters opzij te gaan. Zodat ik weliswaar met mijn wagentje de winkel kon betreden, maar anderen nog meer moeite hadden de winkel binnen te komen of te verlaten. Wederom wist ik mij te beheersen en heb deze “heer” niet aangesproken op zijn gedrag.
Karretje 2 + miep 2. Ik had ze al gespot. Een beetje sneu typ (maar evenzeer oversized) in een gewone rolstoel. Die geduwd moest worden! Later stond ze enigszins aan haar lot overgelaten geparkeerd, schuin tegenover een bevoorradingskarretje. Haar gezelschap stond verderop in het schap iets uit te zoeken. Met de nodige omzichtigheid manoeuvreerde ik er om heen, waarbij de punt van mijn rugzak iets heel licht aanraakte. “Hé dat is wel mijn hoofd waar je tegen aan stootte!” Klonk het nu achter mij. (Ik voelde dat het woord eikel nog net werd ingeslikt). Ik liep maar gewoon door en langs een ander gangpad naar de kassa.

Overdenking 1: Over twee soorten rolstoelgebruikers.

Degenen met een overigens normaal postuur, maar bijvoorbeeld zonder benen. Die met een vrolijke blik zichzelf voortbewegen in een zo klein mogelijke rolstoel. Vaak een sportmodel. Ze doen alles zoveel mogelijk zelf en klagen volgens mij zelden. Misschien verbeeld ik me dat, maar zullen zij ook niet eisen dat iedere willekeurige plek in Nederland voor rolstoelen toegankelijk moet zijn. Het lijken wel gewone mensen.
De oversized typen. Vet, rook en andere ongezonde levensgewoonten druipen van deze lieden af. Meestal tref je ze aan in een elektrisch geval, waarbij ze vinden dat ze het volste recht hebben om overal te gaan staan en iedereen maar voor ze opzij moet springen. Uiteraard hoort er een invalidenparkeerplaats bij voor de deur. Dit type lijkt wel behoorlijk in de meerderheid. Althans in Amsterdam.

Overdenking 2: Over gedrag in de openbare ruimte.

Het lijkt wel een soort ziekte, waar ik vooral vrouwen op betrap: volledige onverschilligheid aan de dag leggen omtrent anderen met wie je de openbare ruimte deelt. Breeduit slingerend fietsend mobiel telefoneren. Zonder op of om te kijken je in het verkeer storten. Op een willekeurige plek op een smal pad even gezellig bijpraten.

Vervolg. Ik had deze dame het volgende willen toevoegen: “Dat ze blij mag zijn dat ze getolereerd wordt. Dat als ik het voor het zeggen had, er heel anders zou worden omgegaan met mensen die overduidelijk hun eigen lichaam vernielen en dan aanspraak maken op zorg. En dat ze voor excuses maar bij haar begeleider moest zijn die haar op een dergelijke willekeurige wijze had neergekwakt.” Ik hield me weer eens in.
Stokbrood. Bij de kassa moest mijn voorganger er nog even langs, terug de zaak in om een artikel om te ruilen. Daarna ook weer terug. Mijn inpak en betaalroutine werden zeer verstoord, maar ik kon dit keer niets verzinnen waardoor de ander daar schuld aan had.
Terugzetten fiets. Voor de zoveelste keer vroeg ik mij af wanneer ik of een ander door het gat met de ernaast liggende stenen in het water zou donderen. Ligt pas een half jaar zo, waarbij ik één keer gepoogd heb de stenen min of meer terug in het gat te leggen.

Het zal allemaal wel komen door het mooie weer. En dat juist nu G voor werk in het buitenland zit…..

Deel dit:

PvdA: weg met die partij.

Harde Woorden Geplaatst op 2007/01/22 door

Soms is het jammer dat ik jaren geleden mijn lidmaatschap van de PvdA al opgezegd heb. Ik had het nu nog wel een keer willen doen. Uit de VK van hedenochtend:

Klaas de Vries niet in senaat

Van onze verslaggever Raoul du Pré

DEN HAAG – PvdA-politicus Klaas de Vries heeft zich teruggetrokken als kandidaat voor de Eerste Kamer nadat het partijbestuur hem op een onverkiesbare plek had gezet. Ondanks inspanningen van partijleider Wouter Bos kwam De Vries niet hoger dan de 23ste plaats. Ingewijden bevestigen dat de oud-minister dit als een belediging opvatte.

Naast de Vries zijn ook de oudgedienden Bert Middel en Ed van Thijn gesneuveld in het selectieproces. Zij keren niet terug in de senaat. Partijvoorzitter Michiel van Hulten zegt dat zij het slachtoffer zijn geworden van de nieuwe selectiecriteria. ‘Wij willen een volstrekt gelijke man-vrouwverdeling. Die was de afgelopen jaren scheef. Daarom was er nu minder ruimte voor mannen.’

Tegen De Vries pleit bovendien dat hij geen andere belangrijke maatschappelijke functie meer heeft, zegt Van Hulten.

Een poging van Bos om De Vries te redden, liep spaak. Hij verloor de stemming in het bestuur. De Vries wil geen oordeel uitspreken over de selectiecriteria. ‘Het is jammer, ik had het graag gedaan.’ Ed van Thijn zegt te begrijpen dat hij plaats moet maken voor nieuwkomers.

Commentaar:

Kunnen we het eens hebben over damesknuffelaars. Weer eens wat anders.

Deel dit:

De geschiedenis als argument

Harde Woorden Geplaatst op 2007/01/02 door

Volgens mij moeten er grenzen aan zijn wat je zinvol met argumenteren over het verleden kunt. Je kunt bijvoorbeeld moeilijk ontkennen dat de superioriteit van een "beschaving" zeer lang, om niet te zeggen tot voor kort, in belangrijke mate werd afgemeten aan haar prestaties op het militaire vlak en de mate waarin zij de wereld wisten te veroveren. Dat "wij" die fase nu gedeeltelijk overwonnen hebben valt te prijzen. Vanuit dit moeizaam veroverde verlichte humanisme kun je nu wel vraagtekens zetten bij de voorgeschiedenis, maar het gaat veel te ver om daden die met de ideologie van toen gepleegd zijn met die van nu te "veroordelen". Ik weiger me medeschuldig te voelen aan de uitroeiing van de indianen of aan de slavenhandel. Dat wil niet zeggen dat er geen enkel praktisch beroep op zaken die in het verleden gebeurd zijn gedaan kan worden. Maar er geldt wel een bepaalde vorm van "verjaring". Daarna is het een historisch feit waar niets meer aan te veranderen is. Je zult dat lot dat je tekent dan moeten dragen. Doe je dat niet dan begeef je je op de weg van tand om tand en eerwraak. Er is geen grens meer aan wat de ene groep de ander zou kunnen verwijten om opnieuw over te strijden.

Ik kan constateren dat voor mij en vele anderen de westerse beschaving de hoogste trap van beschaving is. Zij is gebouwd op oudere vormen van minder ver gevorderde beschaving. Zij is bepaald niet volmaakt: bepaalde methoden van vroeger worden nog steeds toegepast. Daar zou aan gewerkt kunnen worden. Maar het feit dat die resten nog bestaan mag geen argument zijn om haar niet onverkort te verdedigen.

Zij kent een grote mate van tolerantie. Dat is haar kwaliteit en haar zwakte. Zij moet verdedigd worden tegen alles wat naar intolerantie riekt. Of dat in de naam van "respect" of wat dan ook de openbare ruimte wil bezetten. Of dat de door deze beschaving ingestelde en als neutraal bestempelde omgangsvormen bruuskeert. Een burka hoort niet, ook niet op straat, want dan kun je niet meer zien met wie je te maken hebt. Maar ook spiegelende zonnebrillen en geblindeerde auto’s zijn fout. Ook in Staphorst moet je op zondag de was buiten kunnen hangen.
De discussie in het blog van Maria Trepp werd wel erg lang: daarom dit maar even apart gezet.

Deel dit:

Is Michaël Zeeman een gelovige ?

Harde Woorden Geplaatst op 2007/01/02 door

"Atheïst heeft de waarheid niet in pacht" zegt Michaël Zeeman in de Volkskrant van 20 december.
Alsof die dat ooit beweerd zou hebben.

Ik kan MZ in zijn bespreking van Dawkins een hoop nageven. Niet in de laatste plaats omdat door een schrijfwijze als die van Dawkins in "God als misvatting" (hier te lande door Herman Philipse en in Frankrijk door Onfray’s "Atheologie" vertegenwoordigd) ongeveer 0 religieuze mensen van hun geloof zullen vallen. Op een cruciaal punt gaat MZ echter de mist in, of beter, trekt hij een bekend soort mist op:

"Het is in de miskenning van het onderwerp -zingeving in plaats van zekerheid- en de ontkenning van de functie van godsdienst dat de morele onverdraagzaamheid van het nieuwe atheïsme zichtbaar wordt. Het politieke onvermogen de autonome drijfveren van godsgeloof te onderkennen en te erkennen….."

Hier wordt de categorie "zingeving" (en in het verlengde daarvan normen en waarden en godsdienst) als buiten de orde voor een (wetenschappelijke) discussie apart gezet. En wordt elke methode van zingeving in principe van gelijke kwaliteit geacht.

Zingeving op het individuele vlak kan een heel praktische aangelegenheid zijn. Daar heb je geen godsdienst of theorie voor nodig. Alleen voor zingeving van "het (menselijk) leven" als abstracte categorie zul je hogere machten moeten inroepen. Het is voor velen moeilijk te aanvaarden dat "het leven" geen zin heeft, anders dan het leven zelf. Dit nu is meestal een conclusie die voor seculieren nogal voor de hand ligt. Mensen die dit "onverdraaglijk" vinden zullen al snel meningen die aan de fundamenten van deze zingeving knagen "onverdraagzaam" vinden. Het is niet prettig als je de grond onder de voeten wordt weggeslagen.

Als inleiding op deze manoeuvre schakelt MZ van Dawkins over naar Dennett. De manier waarop hij diens standpunt "uiteenzet" en daarna even af denkt te kunnen slachten is ronduit abject. Het zou kunnen dat hij dit overgeschreven heeft van Leon Wieseltier’s boekbespreking in de New York Times Book Review. Lees daar dan maar eens Religion and science: a reply to a right-wing attack on philosopher Daniel Dennett van James Brookfield op na.

Zingeving en ook religie leent zich, zoals alle zieleroerselen, uitstekend voor een wetenschappelijke beschouwing. Dat dit niet of nauwelijks gebeurt heeft naar mijn mening alles met politiek te maken. Godsdienst is opium van het volk.

Blijft de grote vraag (waarin de auteur zichzelf buiten schot houdt): Is Michaël Zeeman een gelovige ? Misschien is hij te lang in Rome verbleven.

Vandaag Bart Tromp in de VK tegen MZ. Ook heel goed. Maar hij miste wel dit punt. Vandaar toch.

Deel dit:

Blog-Statistiek

Harde Woorden Geplaatst op 2006/12/28 door

Door een foutje in de software krijg je met een bepaalde handeling die ik hier niet uit de doeken doe alle 70.000+ blogtitels in je scherm. De laatste bovenaan. Toen ik dat in de gaten kreeg heb ik ter vermijding van overlast maar op het stopknopje gedrukt. Inmiddels waren er al 14815 in mijn browser en dat gaf mij mooi de mogelijkheid tot enige statistiek. Na enig pielen in VFP kwam daar het volgende uit.

In de periode 28/12/2006 22:01 10/10/2006 13:52 zijn er 14815 blogs gepost door 882 bloggers. 16.8 blogs per blogger ofwel 1 blog per 5 dagen per blogger.

Totaal zijn er (14815/88) 168.5 blogs per dag.

Volgend tabelletjes zijn illustratief (met excuus voor de wat gebrekkige vormgeving: tabellen zijn niet te importeren met html want dan gaat ie allemaal witte regels tussen plakken als je tabellen met spaties importeert dan worden de spaties omgezet in echte spaties die niet meer getoond worden scroll helemaal naar beneden want het zijn 2 tabellen!).

Veel bloggers uit de kliekjes van Ko Lere zitten tussen de 40 en 60 (Frans zelf op 55). Ongeveer één per 2 dagen.

bloggers—-blogs

215–1
95—-2
63—-3
59—-4
37—-5
37—-6
26—-7
21—-8
22—-9
9—-10
13–11
16–12
19–13
9—-14
10–15
8—-16
6—-17
9—-18
3—-19
7—-20
198->20

blogs-Bloggers (top 20)

93—-Ron Schoof
94—-Denkwater
94—-Gogan
99—-ceesincambodja
101—criticus
105—Antoine Robbesom
105—Maria—Dolores Schwarz
112—Zilver
114—PARTOUT
119—Old and angry
124—mula djadi
125—Hans
125—Tempelman
127—J. Jan Willem van Waning
141—Jaap van Nieveld Goudriaen
145—a.j. cornelese
169—Jacob Hesseling
202—Ethiopian Times
203—De Voorziener
253—theo
932—A C T U A L I T Y

Deel dit:

Bewustzijnsverdunning (2)

Harde Woorden Geplaatst op 2006/12/28 door

De “politieke” schrijver, dus ook de blogger, zou ik de volgende eigenschappen willen toedichten:

Ze schrijven iets om gelezen te worden.
Ze schrijven iets om begrepen te worden.
Ze schrijven iets om anderen van mening te doen veranderen.
Ze schrijven iets in de hoop dat het een verschil maakt. De maatschappelijke werkelijkheid verandert er door in een door de schrijver gewenste richting.

Maar waarom zou je zelf schrijven ? Misschien is er wel iets of iemand die perfect verwoord waar het heen moet: een politieke partij bijvoorbeeld. Iemand met wie je het behoorlijk eens bent. Misschien moet ie wel in de 2e kamer ! Of in de regering ! Ik zou in zo’n geval zo iemand steunen en niet meer de behoefte hebben om “politiek” te schrijven. Ik zou misschien nog wel aan of in die partij schrijven op punten waar het (nog) beter zou kunnen. Lees verder →

Deel dit:

Bewustzijnsverdunning

Harde Woorden Geplaatst op 2006/12/27 door

In het “informatie”-tijdperk krijgt het bewustzijn de vorm van een kolossale opeenhoping van ongebonden meningen.

Als een groep mensen hetzelfde beleeft, en dat ook van elkaar weet, zou je kunnen spreken van een intens bewustzijn. Als de aandacht versnipperd raakt en iedereen zo zijn privémeninkjes heeft, ook al komen die toevallig overeen met die van de buurman omdat men dezelfde kranten leest en naar dezelfde tv-programma’s kijkt, dan raakt het bewustzijn verdund. Er is een groot verschil tussen dezelfde mening hebben en dat van elkaar weten en dezelfde mening hebben en dat niet van elkaar weten.

Als dan ook nog eens de mogelijkheid ontstaat om al deze meningen apart te uiten dan ontstaat er de chaos waarin velen parallel min of meer het zelfde beweren, terwijl maar een enkeling daarnaar luistert. Als er toevallig een mening tussen staat die afwijkend/interessant zou kunnen zijn, dan wordt die dusdanig verdund door de ruis er om heen dat zij daarin ten onder gaat.

Kan het internet ook gebruikt worden om deze centrifugale kracht te boven te komen ? Volgens mij wel. Er zou dan een systeem moeten komen dat weer ordening in de discussie brengt. De meest getalenteerde woordvoerders moeten boven komen drijven. De beste standpunten. En de beste argumentaties. En dan niet een week of een maand, maar jaren. Dat zal niet het werk van één persoon zijn. En dat hoeft ook niet. Maar dan moeten er stimulansen zijn om samen te werken. Om een mening te steunen in plaats van die van jezelf er net ietsje anders naast te zetten. Of om een argument te accepteren en daarop je betoog aan te passen.

Er is een vervolg: Bewustzijnsverdunning (2)

Deel dit:

A F G E K E U R D

Harde Woorden Geplaatst op 2006/12/27 door

Afgekeurde nieuwjaarskaart

Deze foto mocht niet als nieuwjaarskaart. Te somber vond G. Daar heeft ze een punt. Nu dan voor het blogvolk hier. Ben nu eenmaal niet hoopvol gestemd over de toekomst.

Ongezien de beste wensen (voor mensen die ook wel eens op GS rondhangen).

V

PS: willen jullie zien wat het wel geworden is ?

Deel dit:

Waarom het postmodernisme niet deugt.

Harde Woorden Geplaatst op 2006/12/11 door

Naar aanleiding van een oppervlakkige lezing van Lyotard schreef ik dit een half jaar geleden. Ik zet het iets bewerkt maar eens in mijn blog naar aanleiding van Jaap van Nievelds blog Tsjakka! of Halleluja?. Een soort van bijdrage aan de discussie hoop ik. (Aanbevelen mag best hoor)

Hoewel op het oog sympathiek, is het postmodernisme een groter gevaar voor de wereldvrede dan menig rationalistische of verlichte denkwijze waar zij zich tegen afzet. Weliswaar komt Lyotard in zijn betoog uiteindelijk ook uit op een zekere ordening door middel van het waarheidsgehalte van de vertogen, overtuigen doet dit allerminst. Het voorbeeld van de tennisser en de voetballer die niet over ballen en netten kunnen communiceren geeft precies aan waar de schoen wringt: Het zijn twee discoursen die gekoppeld zijn aan specifieke praktijken. Het zal niet in de hoofden van participanten aan die twee discoursen op komen om te proberen een gesprek over ballen en netten te houden. (Het zou natuurlijk wel mogelijk zijn dat een tennisser en een voetballer samen spreken over de kwaliteit en de eisen aan netten.) Maar het is ook een volledig onbelangrijke zaak. Anders is dat met bijvoorbeeld de verhouding tussen het democratisch vertoog en dat van de (conservatieve) islam. Zij kunnen ook niet communiceren. Maar dat maakt ieders waarheid nog niet even goed. Er is dan wel geen definitieve waarheid, maar er is wel een voortgang van weten die de waarheid in veel gevallen behoorlijk benadert. Zo weten we tegenwoordig aardig te verklaren hoe het bewustzijn werkt en waar allerlei vreemde illusies zoals "ziel" en "god" vandaan komen. Dertig jaar geleden bestonden die inzichten nog niet of waren embryonaal.

We kunnen vaststellen dat er een hiërarchie van vertogen is en dat er een relatie is tussen praktijken en vertogen. Het vertoog van de conservatieve islam gaat soms daadwerkelijk gepaard met het stenigen van vrouwen. Vertogen zijn dus meestal niet onschuldig.

Er is niets mis met een ordening van vertogen. Het kan helpen om allerlei taalspelen van elkaar te onderscheiden en te ordenen. Er is echter geen grote noodzaak om daarmee de legitimiteit van ieder taalspel in de eerste plaats door de deelnemers te laten bepalen. In tegendeel, de legitimiteit van een discours zou moeten worden uitgedrukt door (1) In de verhouding tot andere discoursen en (2) tot de daaraan gekoppelde praktijken. Regels en opvattingen over voetbal zijn terug te vinden in wat er op het veld gebeurt.

Het is onzinnig om te beweren dat de verlichting de producent is van de verschrikkingen van de 20e eeuw en daarom gedesavoueerd moet worden. Uiteraard kan een wapen of techniek door iedereen worden aangewend die daarover de beschikking krijgt. We kunnen echter moeilijk volhouden dat de politieke doeleinden en ideeën van de Nazi’s ook maar enigszins in het verlengde liggen van een verlichte beschouwing van de wereld.

Wat in zijn algemeenheid tot grotere of kleinere rampen leidt zijn Ideologieën die een abstract (hemels) heil beloven en voor het bereiken daarvan alle middelen toegestaan achten of stelsels waarin verschillende normen voor verschillende groepen worden gepropageerd; bijvoorbeeld rassenleer.

Men zou kunnen zeggen dat het marxisme als ideologie (te onderscheiden van het marxisme als wetenschap) het meest op de verlichting gebaseerd is van alle foute betogen. Het meest voor de hand liggende antwoord daarop is dat men te weinig kennis van de sociale werkelijkheid had om daar op in te grijpen en dat men de weinige kennis die men had negeerde. Bijvoorbeeld de onmogelijkheid van de overgang van feodale/agrarische maatschappij naar een socialistische zonder eerst een fatsoenlijke kapitalistische ontwikkeling te hebben doorgemaakt, of de onmogelijkheid om in één enkele staat binnen het kapitalistisch systeem de revolutie uit te roepen, om maar te zwijgen van het bekend zijn met het ontbreken van een afdoende kennis om een "planeconomie" te "runnen". Bovenal ontbrak het ten ene male aan inzicht over het functioneren van ideologie zelf. Deze situatie leidde dan uiteindelijk tot het ontstaan van een ideologie als onder (1): het stalinisme.

De rationele wereldbeschouwing kan leiden tot "dehumaniseren" van het denken. Daar hoeft niet zoveel mis mee te zijn. De vraag is of je je wenst voor te stellen dat een dergelijk denken waarin de mens niet de maat der dingen is rekening zal willen houden met het bestaan van de mens. Of dat een dergelijk denken tot de conclusie kan of zal komen dat de mensheid een plaag is voor "de natuur" en moet worden uitgeroeid.

Deel dit: