McCarthy kreeg in de jaren vijftig van de vorige eeuw bekendheid als de man die de heksenjacht ontketende op on-Amerikaans gedrag waarbij vooral sympathisanten van het communisme van de Sovjet-Unie het moesten ontgelden. Het was de tijd waarin een onschuldige ‘linkse’ opmerking je al verdacht kon maken. In zijn overigens interessante boek ‘De adem van de grootheid’ (2006) beschrijft Livestro McCarthy met veel dedain vanwege de vele anonieme beschuldigingen, overdrijvingen, demonisering van personen en de duizenden slachtoffers. Lees verder →
Tagarchief: fascisme
Islamkritiek is zinloos geweld
Zinloos verbaal ge
weld wel te verstaan.
Omdat de heersende macht overal in het Westen nog steeds probeert onder het mom van “islamofobie” negatieve berichtgeving over de Islam te verbieden klimmen de strijders voor het vrije woord weer in de pen om hun recht op islamkritiek te claimen. En uit te leggen dat islamkritiek niets te maken heeft met vrees voor de islam. Terzijde: vrees is een betere uitdrukking dan angst. Angst maakt machteloos, vrees bewapent.
Maar inderdaad: islamkritiek heeft niets te maken met vrees voor de islam. Kritiek betekent namelijk dat je denkt een rationeel debat te kunnen voeren met de verdediger van het standpunt dat je aanvalt. En dat die tegenstander zo beschaafd is om jouw kritiek met een redelijk antwoord te weerleggen, of zich door jou te laten overtuigen. Je vreest de in de kritiek aangesproken partij dus niet maar verheft hem tot gelijkwaardige gespreksgenoot.
De Westerse cultuur verdedigen is geen fascisme
Als je de Westerse cultuur verdedigt tegen datgene wat haar bedreigt, in het bijzonder de EU en de Islam, word je vroeger of later door de linkse Goedmens uitgemaakt voor fascist, al of niet via een Godwin. Het begint meestal iets onschuldiger met racist of extreemrechts maar fascist of nazi zit dicht onder de oppervlakte. Bijvoorbeeld als men naar de “analyses” van extreemrechts kijkt van “wetenschappers” als van Donselaar en Mudde. Het meest openlijk en direct was Arnon Grunberg die in de Volkskrant van 22 mei 2014 mensen die niet voor het “Europees Project” stemmen direct uitmaakt voor fascist. Lees verder →
What can we learn from Austrofascism?
Sunday august 21st Daniel Little (University of Michigan-Dearborn) published The rise of Austrofascism on his blog Understanding Society. A very informative blog on this subject based on Janek Wasserman’s Black Vienna: The Radical Right in the Red City, 1918-1938 (2014). Especially mentioning
“Wasserman emphasizes the importance of ideas and culture within the rise of Austrofascism, and he makes use of Gramsci’s concept of hegemony as a way of understanding the link between philosophy and politics. The pro-fascist right held a dominant role within major Viennese cultural and educational institutions.” Lees verder →
Wil de Gutmensch een Gouden Dagenraad?
Maginot linie in N-Frankrijk – ©Victor Onrust
In het Parool van zaterdag 13 april 2013 schreef @Wierdduk over de Roma-invasie in Duisburg. Een lezenswaardig artikel, dat helaas niet online staat. Hij besluit met:
De wijkdominee die probeert te bemiddelen, wordt door hen weggehoond als een Gutmensch, die altijd weer de oorlog erbij haalt. Hans-Wilhelm Halle: “Ik kan ze niet meer horen, die dominee, die huichelachtige politici, met hun geblaat over dat wij Duitsers ons schuldig moeten voelen. Ze schilderen ons af als Wutbürger: kleinburgerlijke, rechtse, ontevreden types. Maar waarom word ik weggezet als racist omdat ik de waarheid spreek, namelijk dat die zigeuners hier niet passen?”
Hij voelt zich in de steek gelaten, bekent Halle. “Een leven lang betaal je keurig je belasting en dit krijg je ervoor terug. We hadden ons huis gekocht als aanvulling op mijn pensioen, maar we kunnen het nu aan de straatstenen niet kwijt.” Logisch, zegt hij. “Wie wil hier nu nog wonen?” Lees verder →
Een stukje de Kadt (3): “Wat er juist is aan het fascisme”
Na het lezen van Martin Bosma’s “De schijn–élite van de valse munters” wilde ik de Kadt zelf lezen, ook omdat hij volgens sommige criticasters selectief door Bosma geciteerd en zo misbruikt werd. Zo ben ik nu bezig met
Jacques de Kadt, “Het fascisme en de nieuwe vrijheid” (1939).
Als vervolg op Een stukje de Kadt en Nog een stukje de Kadt hier nog een stuk, onder de door mij bedachte subtitel: “Wat er juist is aan het fascisme”
Als het fascisme streeft naar het doen domineren van het gemeenschapsbelang boven het particulier winstbejag, is het dan iets ergs of iets onbegrijpelijks, dat deze ‘anti-kapitalistische Sehnsucht’ weerklank vindt? Erg is dan alleen, dat de socialisten, waar zij regeerden of invloed op de regeringen hadden, niet zó zijn opgetreden, dat zij de indruk maakten, gemeenschapsbelang boven particulier winstbejag te stellen en de winstschrapers te durven aanpakken. Zo is het ook normaal, als het fascisme zich verzet tegen een dictatuur van de hand-arbeiders, van het industrie-proletariaat, van het minst gecultiveerde deel der bevolking over de rest der bevolking. Voor zover de socialisten dit nog niet inzien, moeten ze het leren, eer het te laat is. Maar het fascisme als middenstandsbeweging is evenmin een pathologische beweging, als het fascisme als beweging gericht tegen de productie om de winst. En evenmin pathologisch is het fascisme als verzet tegen de overheersing van het comfortabele levensideaal, als beweging, die tegenover het comfortabel leven het heroïsch leven stelt. Lees verder →
Nog een stukje de Kadt
Na het lezen van Martin Bosma’s “De schijn–élite van de valse munters” wilde ik de Kadt zelf lezen, ook omdat hij volgens sommige criticasters selectief door Bosma geciteerd en zo misbruikt werd. Zo ben ik nu bezig met
Jacques de Kadt, “Het fascisme en de nieuwe vrijheid” (1939).
Als vervolg op Een stukje de Kadt hier nog een :
Het onderscheid tussen de fascisten en de bolsjewisten ligt hierin, dat de bolsjewiki begonnen zijn met het vernietigen van een op eigenbelang gebouwde maatschappij, de kapitalistische, om daarna in de nieuwe gemeenschaps-maatschappij, in toenemende mate het eigenbelang weer in te voeren, terwijl de fascisten de oude eigenbelangs-maatschappij laten voortbestaan maar door voortdurende beperking, contrôle en organisatie, het eigenbelang kortwieken en. het met een oppermachtige gemeenschap omgeven. De fascisten hervormen het kapitalisme tot staatskapitalisme. De bolsjewisten hervormen het socialisme tot staatskapitalisme. De fascisten gaan van een lagere naar een hogere toestand, daarbij een natuurlijke en geleidelijke ontwikkeling volgend. De bolsjewisten, na eerst alles vernield te hebben, in hun poging om een sprong naar het onmogelijke te maken, trekken terug van onbewoonbare hoogten, naar een lagere, doch meer bewoonbare wereld, daarbij de verwarring, ontstaan door de opmars naar het onbereikbare, vermeerderend met de nieuwe verwarring, ontstaan door de terugtocht. Men zou kunnen zeggen, dat de bolsjewiki dan toch in ieder geval de oude leiders (kapitalisten) vervangen hebben door nieuwe, uit de arbeidersklasse opgekomen leiders. Maar behalve dat het van ondergeschikte betekenis is, of een paar gewezen arbeiders in een betere positie komen en een paar gewezen kapitalisten lopen te bédelen, en behalve dat de bolsjewiki gedwongen zijn geweest een groot gedeelte van het oude commanderende personeel op hun posten te laten – de technici en specialisten op allerlei gebied – en behalve tenslotte, dat alleen zulke primitieve landen als Rusland het roekeloos experimenteren op economisch gebied kunnen verdragen, is daar het feit dat ook het fascisme tal van nieuwe leiders uit de middelklasse boven de oude kapitalistische leiders plaatst en aan tal van individuen uit de arbeidersklasse de gelegenheid geeft, via de partij en de staatsinstellingen, tot de middengroepen, en van daaruit tot de leiding te komen.
Lees verder →
Een stukje de Kadt
Na het lezen van Martin Bosma’s “De schijn–élite van de valse munters” wilde ik de Kadt zelf lezen, ook omdat hij volgens sommige criticasters selectief door Bosma geciteerd en zo misbruikt werd. Zo ben ik nu bezig met
Jacques de Kadt, “Het fascisme en de nieuwe vrijheid” (1939).
Dat is zeer de moeite waard, vooral voor mensen die graag anderen voor fascist uitmaken. Hier onderstaande passage ter overdenking:
Bedreiging door de onbeschaafden, bedreiging door de middelmatigen, bedreiging door de weelde en door de najagers van louter zingenot, dat zijn nog slechts een paar van de gezichtspunten, die mogelijk zijn, als men de gevaren wil beschouwen, waaraan de beschaving bloot staat. Immers er is niet alleen het gevaar van sensualisme, er is ook het gevaar van spiritualisme en van intellectualisme, en men kan ook met de eerste Christenen, met Rousseau, met Tolstoj de vraag stellen, of niet de beschaving zèlf de oorsprong van alle kwaad is. Maar wat zo van alle kanten wordt bedreigd en wordt aangevochten, dat moet wel het verdedigen waard zijn! Voor thans bepalen wij ons tot die aanvallen, die alle van hetzelfde type zijn, en die de ontaarding toeschrijven aan het feit, dat de grote massa van middelmatigen en ondermensen gemakkelijk te beïnvloeden is, en uit de aard der zaak het meest vatbaar is voor wat zijn eigen kwaliteiten het meest nabijkomt; het minderwaardige dus. Lees verder →
Alles lijkt een spijker.
Je hebt goede en foute spreekwoorden. Eerst wilde ik één stuk schrijven waarin ze allemaal aan de orde komen. Omdat ik er tot nu maar vijf verzameld heb die bovendien stuk voor stuk een aparte beschouwing waard zijn begin ik met:
"If all you have is a hammer, everything looks like a nail"
"Als je alleen een hamer hebt lijkt alles een spijker."
De oorsprong van dit spreekwoord is niet helemaal duidelijk. Het is mogelijk "traditional" maar wordt ook toegeschreven aan Maslov: “I suppose it is tempting, if the only tool you have is a hammer, to treat everything as if it were a nail.” Abraham Maslov, 1966). En natuurlijk is er het fameuze "If I had a hammer" (Lee Hays and Pete Seeger, 1958) als mogelijke bron van die gedachte. Ik heb zelf de neiging om het nog iets aan te passen tot:
"Als je een hamer hebt lijkt alles een spijker."
Deze vorm maakt het versimpelingsmechanisme nog wat duidelijker. Immers: als je alleen een hamer hebt dan kun je daar niet zo veel aan doen, maar als je op het moment dat je een hamer oppakt alles als een spijker gaat zien is dat veel erger. Je zou misschien de hamer wel kunnen neerleggen maar het werkt zo handig om alles als een spijker te zien.
Ik associeer dit spreekwoord allereerst met mensen à la van Thijn, die al gauw ergens een racisme of fascisme in zien, maar marktfundamentalisten komen ook zeker in aanmerking. Eigenlijk kunnen alle monomaan toegepaste denkwijzen er mee geduid worden. Je moet nog oppassen dat je het niet op zichzelf gaat betrekken. Het wordt in de Engelstalige wereld redelijk vaak gebruikt. Als je in het Nederlands Googlet kom je het maar weinig tegen.
Dit is een "goed" spreekwoord, omdat het mensen wijst op een kortzichtige en ééndimensionale kijk op de wereld. Goede en foute spreekwoorden zijn geen gewone spreekwoorden die de werkelijkheid beschrijven, zoals "hoge bomen vangen veel wind", maar spreekwoorden die bij gebruik een effect zouden kunnen hebben op de werkelijkheid. Ik denk niet dat "Spijkers op laag water zoeken" en "De spijker op zijn kop slaan" tot deze categorie behoren.
De kogel kwam van links
Open brief aan de Anne Frank Stichting.
Met verbazing en ontzetting heb ik er kennis van genomen dat in de onder verantwoordelijkheid van de Anne Frank Stichting tot stand gekomen “Monitor Racisme en Extremisme” de PVV en Geert Wilders tot extreem rechts worden uitgeroepen. Ik heb begrepen dat de wetenschapper die dit onder uw goedkeurend oog onderzoekt, Jaap van Donselaar, deze conclusie trekt op basis van “Hameren op het ‘gevaar van islamisering’ als hoeksteen van de ideologie van de PVV; Islamisering, massa-immigratie en niet-westerse allochtonen vormen de voornaamste bestanddelen van de door de PVV gepercipieerde dreigende beïnvloeding door en overheersing van het vreemde.” Lees verder →